Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że przywrócenie terminu w postępowaniu administracyjnym jest możliwe po spełnieniu łącznie przesłanek wskazanych w art. 58 § 1 i 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (kpa). Strona złożyła stosowne podanie i dopełniła czynności, dla której określony był termin. Kolejną przesłanką jest uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu terminu. NSA podkreślił, że warunek ten można uznać za spełniony, gdy strona działał z najwyższą starannością, ale dopełnienie czynności w terminie stało się obiektywnie niemożliwe z powodu trudnej do przezwyciężenia przeszkody i było od niej niezależne (np. przerwa w komunikacji, powódź, pożar).
Natomiast dłuższe przebywanie poza miejscem zamieszkania np. w związku z urlopem nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu. Wyjazd ten zależy bowiem od woli strony i nie jest przeszkodą obiektywną. Strona powinna bowiem zadbać o swoje interesy i wskazać organowi inny adres do korespondencji lub ustanowić pełnomocnika. Z kolei niepodjęcie takich działań świadczyło o niedbalstwie. Sąd wskazał, że o braku winy nie może też świadczyć osobiste stawienie się strony w siedzibie organu przed wyjazdem i nieudzielenie jej informacji o planowanym terminie wydania decyzji. Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok NSA z 30 kwietnia 2020 r., sygn. akt I OSK 11/19.